Al jaren is de spoorwegovergang bij het station Koog-Zaandijk een bron van ergenis. Al in de vijftiger jaren van de vorige eeuw protesteerden de bewoners van Rooswijk tegen de gevaarlijke situaties die de overweg en het kruispunt Guisweg/Provincialeweg veroorzaakt.
Reageren op dit onderwerp?
Stiller asfalt’ is een verzamelterm voor deklagen op de weg die zorgen voor minder geluidsbelasting.
Dit type asfalt heeft een andere, meer open structuur, waardoor het geluid van de bewegende autoband wordt geabsorbeerd.
Hoe sneller het verkeer, hoe meer het geluid kan worden beperkt.
Het verschil kan oplopen tot 5 à 6 decibel op snelwegen. In een stedelijke omgeving, met lagere snelheden, zijn de effecten kleiner. In gunstige gevallen is hier een afname van ongeveer 3,5 decibel haalbaar. Desondanks is dat een duidelijk hoorbaar verschil.
Afwegingen
Stil asfalt heeft voor en nadelen. Door de open structuur is het kwetsbaarder en minder slijtvast dan ‘normale’ typen asfalt. Stil asfalt is meestal niet sterk genoeg voor kruispunten en voor (andere) wegvakken met veel zwaar verkeer. Ook moet stil asfalt sneller worden vervangen, wat dus hogere onderhoudskosten betekent. Dat maakt de keuze voor stil asfalt altijd een afweging tussen de voor- en nadelen voor de specifieke situatie.
In veel gemeenten kampt men met het probleem dat verkeersgeluid tegen de grenzen van het toelaatbare aanschurkt. Om te kunnen blijven voldoen aan strenger wordende eisen betreffende geluidsoverlast zoeken gemeenten naar mogelijkheden tot het terugbrengen van verkeerslawaai. ZOAB (zeer open asfalt beton) speelt daarbij een grote rol..
Voordelen
Het voordeel van stil wegdek is duidelijk. Het vermindert verkeerslawaai voor de omgeving. Bijgevolg kunnen andere geluidreducerende maatregelen (geluidsschermen) beperkt blijven. De geluidsruimte voor woningbouw neemt daardoor toe.
De afvoer van (regen) water , waarvoor ZOAB eerst ontwikkeld werd, is in een stedelijke omgeving van minder belang omdat hier de rijsnelheden minder zijn.
Nadelen
De kosten voor ZOAB, dat voor binnenstedelijke toepassing in aanmerking komt, zijn belangrijk hoger. Bovendien is de levensduur aanzienlijk korter.
Echter, met stil asfalt wordt nog een ander probleem in huis gehaald. Gemiddeld genomen dient de toplaag ongeveer iedere 13 jaar te worden vervangen.
Daarmee is de levensduur korter dan van de meeste asfaltverhardingen (ca. 18 jaar).
De vraag is dan gerechtvaardigd, waar blijft die toplaag. Wel, dat is duidelijk, deze verdwijnt als fijnstof in de lucht.
Een belangrijke veroorzaker van fijnstof is het autoverkeer. Naast het afslijten van de rubberen banden en roetuitstoot van dieselmotoren speelt ook de z.g. slijtlaag van het wegdek een belangrijke rol. Bitumen, steenslag en andere vulstoffen worden door het autoverkeer constant in zeer kleine partikels in de lucht gebracht. De samenstelling van ZOAB en de levensduur maakt dat relatief meer deeltjes worden opgeworpen in vergelijking met klassiek asfaltbeton.
Conclusie
In vele gevallen is gebruik van stil asfalt de enige mogelijkheid om binnen geluidslimieten te blijven. Echter, met de keuze om door middel van stil asfalt kosten van andere duurdere geluidsreducerende maatregelen te vermijden neemt de productie van fijnstof toe.
Gemeenten zullen deze afweging moeten maken bij de besluitvorming over dit onderwerp.